Ei, i-grec, of een Griekse ij - 31/2

Ik begeleid al jaren een leerling met dyslexie. De ouders van deze leerling vinden dat dyslexie geen beperking is voor deze leerling. Hij moet gewoon zijn best doen. En soms is je best gewoon niet goed genoeg. Ik heb een hoop van hem geleerd. Onder andere waar slippers voor dienen. Ik dacht altijd dat je ze aan je voeten moest dragen. Maar blijkbaar krijg je wanneer je ondeugend bent, een slipper naar je hoofd. Hij is overigens niet de enige die soms een slipper naar zijn hoofd krijgt. Ik ken meer leerlingen die het idee hebben dat slippers niet aan je voeten horen, maar door de lucht moeten vliegen. Terug naar mijn leerling. Deze leerling is een oprechte dyslect. Engels is voor hem geen vak, maar een kwelling met HOOFDLETTERS!
Een aantal leerlingen zijn, ondanks hun beperking, zo gemotiveerd dat ze remedial teaching volgen in hun eigen tijd. En eerlijk, doordat zij zo gemotiveerd zijn, maak ik altijd tijd voor ze. Zo krijg ik elke donderdag de vraag van deze leerling of hij morgen om half negen mag komen. Elke week maak ik dezelfde grap: ‘Verwacht je nu echt van mij dat ik zo vroeg opsta?’ Ik zou ook voor hem opstaan als hij om zeven uur Engels wilde oefenen, maar dat deel ik dan niet weer met hem. Zoals jullie allemaal weten komt de Griekse ij in het Engels veel vaker voor dan in het Nederlands. Ik zeg altijd ‘i-grec’. Tijdens het maken van oefenkaartjes gebruik ik die letter dus redelijk vaak. Tot groot verdriet van mijn leerling. Volgens hem is het namelijk een Griekse ij. Om dit duidelijk te maken heeft hij voor mij een briefje gemaakt: ‘Lieve mevrouw Visser, het is een Griekse ei!’ Waarvan akte!