Peter Kloosterhuis was mijn geschiedenisleraar en gedurende een aantal jaren mijn mentor. Ik denk nog vaak terug waarom dit de leraar was, waar ik met zulke warme en fijne gevoelens aan terugdenk. Hij was de leraar die mij zag. De leraar met humor, de leraar die me begreep, die leuke lessen gaf, er voor me was als het nodig was, altijd in was voor een grapje, die niet per sé streng was, maar wel heel duidelijk. Die in mij geloofde waar anderen dat niet deden. Die open en oprecht was. En waar naast veel kon, ook grenzen waren. Die wij duidelijk kenden.
Benieuwd naar de rest van dit artikel?
Deze content is onderdeel van een editie. Maak een keuze:
