Terug naar school vol met puppies, pubers en groei - 31/4

Op het moment dat jullie dit lezen, is een ieder al weer aan het werk. Op het moment dat ik dit schrijf, ga ik maandag weer beginnen. Ik heb er zin in. Alle puppies die, met gespannen gezichtjes, naar hun nieuwe school komen. Die soms hopeloos verdwalen en mij dan lichtelijk in paniek vragen in welk lokaal ze moeten zijn. De tweede klassers die stoer door de gang lopen, omdat ze nu niet meer de jongsten zijn. De derde klassers die zich helemaal thuis voelen en elkaar knuff elen omdat ze elkaar zooooo lang niet gezien hebben en de vierde klassers die zich vaak kapot ergeren aan al die kleintjes die zich ‘nog’ niet weten gedragen als echte vmbo-ers. Ik kijk altijd met plezier naar de ontwikkeling van de leerlingen. Een collega van mij zei ooit: “Ze groeien de school uit”, en dat is zo waar. Van onzekere 12-jarigen naar 16-jarigen op weg naar volwassenheid. Alle puberale onzekerheden, verliefdheidjes die ontstaan op school, ruzietjes, het leren leren, trots zijn op je cijfers, en niet te vergeten jezelf leren kennen en accepteren. En dat proces gaat over het algemeen, als je in de puberteit zit, niet vanzelf. Met name in de eerste en in de tweede zie je vaak nog leerlingen die het wel goed vinden. Ze leren voor de leraar, en als dat een ‘eikel’ is, dan leren ze toch niet! Pas in de derde als er een begin met de praktijkexamens wordt gemaakt, groeit er een besef bij de leerlingen waar ze het voor doen. Dan realiseren ze zich dat ze voor zichzelf bezig zijn. Vaak gaan ze dan pas echt leren. Ik ben altijd dankbaar dat ik leerlingen in dit proces mag begeleiden en trots als ik ze na vier jaar mag uit zwaaien met een diploma in de hand. Ik wens jullie een fijn schooljaar.